Hoe stom ik het ook vind klinken, ik moet even mijn ei kwijt. Schrijven werkt altijd als een goede ‘therapie’ als ik ergens mee zit, maar het leek me wel zo handig om even te vertellen waarom ik een bepaalde keuze heb gemaakt voordat ik daar allemaal vragen en opmerkingen over krijg. Lees verder als je het wilt weten! Het is best een lang stuk dus ik begrijp als je het niet helemaal gaat lezen. Maar dit lucht voor mezelf gewoon op, vandaar.
Flauw plaatje, ik weet het… Maar ik wist niks anders wat een beetje bijpassend was ;)
Hetgene waar ik momenteel mee zit, is mijn werk. Via mijn blog heb ik jullie op de hoogte gehouden van mijn twee nieuwe bijbaantjes: werken bij de Etos en een webshop. Ik liet jullie al weten dat ik me afvroeg hoe ik het allemaal zou combineren, maar er was maar een manier om daar achter te komen en dat is gewoon doen! Ik heb dit dus ook gedaan en ben tot de conclusie gekomen dat ik het zo veel te druk heb.
Misschien vinden jullie dat ik zeur, maar werken bij de Etos kostte me toch meer energie dan ik dacht. Het was de bedoeling dat ik per week twee dagen zou werken. Daarnaast maak ik ook meer uren met de webshop dan verwacht. Er was gepland dat het ongeveer 2 à 3 uur in de week zou zijn, maar dit is echter veel meer. Vooral nu in het begin, nu de webshop nog niet online is. Om het weekend pas ik ook vast op, wat ook een hele zaterdag in beslag neemt. Daarnaast ga ik ook regelmatig naar de sportschool én heb ik een veeleisende hobby: mijn blog. Ik zou voor geen goud hiermee stoppen, maar het is wel iets wat ook veel tijd kost. Ik werk hier vooral in het weekend aan (in de zin van: artikelen schrijven) en ik ben met een artikel ongeveer één uur bezig. Tel maar uit als je ongeveer 7 artikelen per week hebt. En hier stopt het niet bij. Doordeweeks besteed ik ook nog tijd aan mijn blog, hoeveel is een beetje afhankelijk van de hoeveelheid huiswerk dat ik op een dag heb.
Ja, daar heb je me nog iets. Huiswerk… Ik moet school natuurlijk ook niet vergeten! Ik zit nu in vwo 5 en ik merk dat het huiswerk en de leerstof steeds meer wordt. Als ik op een dag om 14.20 uit ben, ik vervolgens van 16.00 tot 20.00 moet werken, heb ik nog maar ongeveer 2 uur om mijn huiswerk te maken, blog bij te werken om vervolgens nog héél even te kunnen relaxen, wil ik op tijd op bed liggen. En stel ik heb een overhoring of proefwerk de dag erna, dan zal ik dit heel goed moeten plannen. Wat ook lastig zal worden, aangezien ik ongeveer 2 dagen in de week aan de webshop werk en de overige dagen mijn andere dingen doe. Bovendien wil ik ook nog een leuk sociaal leven houden, maar daar heb ik zo amper tijd voor aangezien ik in het weekend doodmoe ben van zo’n drukke week en daardoor het liefste alleen maar slaap. Niet dat ik daar tijd voor heb, want ik heb het dan vaak te druk met huiswerk maken en bloggen.
Dus… Vorige week heb ik al ervaren dat dit geen leven is zoals ik wil. Dat klinkt allemaal heel dramatisch, maar ik moet niet over mijn grenzen gaan. Mijn moeder zag dit al een beetje aankomen en zij weet als geen ander dat ik ook rust nodig heb. Volgens haar heb ik allemaal net iets té enthousiast gereageerd op alles wat op me af kwam. En daar heeft ze ook gelijk in. Net toen ik hoorde dat ik was aangenomen bij de Etos kreeg ik een telefoontje met de vraag of ik bij een webshop wilde werken. Het kwam dus allemaal tegelijk en ik heb geen tijd gehad om erover na te denken. Ik wilde een baantje, dat is wat ik op dat moment wilde! Ook doordat het vakantie was dacht ik dat het me allemaal wel zou lukken. School zat namelijk op dat moment geheel in mijn achterhoofd.
Omdat school voor alles gaat, ik de dingen die ik leuk vind met plezier wil uitvoeren en nog een beetje rust over wil houden, heb ik besloten om te stoppen met werken bij de Etos. Dit heeft niks met het werk zelf te maken, maar ik moest prioriteiten stellen en omdat ik het webshopwerk echt supersuper leuk vind en doordat dat beter verdient (gna gna) heb ik besloten om alleen dat te doen. Samen met mijn blog en oppassen zal het ook wel goed komen met mijn inkomsten (hoop ik!). Het voelt aan de andere kant wel als falen, omdat dit al de tweede keer is dat ik redelijk vroeg met een baantje stop. Echter is het dit keer niet om het werk zelf, maar voor mijn eigen bestwil.
Sorry voor het lange verhaal, maar hopelijk begrijpen jullie nu waarom ik ontslag heb genomen bij de Etos. Ik vind het ook jammer, maar ik weet van mezelf dat ik niet te veel hooi op mijn vork moet nemen en ik kan dan beter nu ontslag nemen dan dat ik dadelijk in een drukke periode zit en helemaal omga van de stress. Jammer, maar helaas. Ik heb lang zitten wikken en wegen wat betreft het ontslag-nemen, maar ik weet dat dit beter voor me is en het voelt fijn dat het nu is opgelost. Ik vind het ook fijn dat ik dit verhaal even kon typen. Ik heb het gevoel dat niet iedereen begrijpt waarom ik ontslag heb genomen, dus moge dat nu duidelijk zijn :)
