Ik weet het nog goed, met een tas bungelend aan mijn arm met daarin mijn nieuwe hakken van de New Look liep ik de Miss Selfrigde binnen. Na even naar de kleding te hebben gekeken liep ik naar de hoek met schoenen en accessoires en daar viel mijn oog meteen op een paar beige heels van nep suède. Wat een perfectie… Ik keek mijn vriendin in de ogen en de twijfel sloeg toe. Dit waren dé hakken waar ik al lang naar zocht, maar ik had net nieuwe hakken gekocht! Ook hield de prijs me een beetje tegen, 40 pond vind ik toch best duur voor hakken. Ik wilde er in eerste instantie nog even over nadenken, dus verdergaan met winkelen en kijken of ik er dan nog steeds aan moest denken. Al snel besloot ik dat dat geen optie was. Ik was namelijk niet de enige die ze mooi vond en dat was duidelijk te zien. Ik heb ook nog zo’n maat die vaak voorkomt (38), dus ik wilde het risico echt niet nemen. Toen besloot ik ze maar gewoon te passen. Misschien pasten ze wel helemaal niet, dan hoefde ik er ook niet meer over na te denken! Ik trok de hakken aan en jawel… ze zaten als gegoten. Daar was ik al bang voor! Na lang wikken en wegen heb ik maar gewoon de knoop doorgehakt en de hakken gekocht. Ik heb een half jaar lang gespaard voor mijn vakantie en nu ga ik moeilijk doen over een paar schoenen dat ik gewoon kan betalen? Het is dan misschien wel een overbodige luxe om meteen twee paar hakken te kopen, maar ze waren gewoon voor mij bestemd! De hakken zijn wel erg hoog (ong. 12 cm) en daarom kan ik ze dus waarschijnlijk niet eens zo vaak aan. Ik kan er wel op lopen, dat is het probleem niet. Maar omdat ze zo hoog zijn is het niet geschikt om er kilometers mee te gaan lopen en zijn ze dus meer bedoeld voor terrassen, een feestje waar je kunt zitten of een etentje. Het is ook niet erg eigenlijk, want zo blijven de schoenen ten minste mooi! Dus, dit was het verhaal van de Miss Selfridge heels a.k.a. perfectie. Ik ben nog steeds super blij met de hakken en heb er geen moment spijt van gehad.
